‘Ik wil nog eens een bandje waarin echt goede muzikanten zitten, maar die ook vrienden zijn.’ Dat zegt hij op een dag tegen zijn buurman Bas van den Booren. Bas is niet alleen zijn buurman maar ook een van de muzikanten met wie hij al op zeventienjarige leeftijd in een bandje zit. Hun vriendschap dateert dus al van bijna een halve eeuw terug.
Initiatiefnemer Bert zegt het niet tegen dovemansoren. Bas wil wel. Nu de rest nog. Er wordt druk rondgebeld en al snel blijkt dat er in de vriendenkring voldoende topmuzikanten zijn te vinden die het willen nazeggen: “Yes. Let’s play the blues, guys!”. 

Bert is drummer en zijn leven is muziek. De baan bij de spoorwegen doet hij erbij. Hij speelt in een keur aan bandjes, maar trekt ook als geluidsmixer door het land. In het vooronder van zijn woonschip realiseert hij daarnaast een professionele opname- en geluidsstudio. Menige band van naam heeft de studio weten te vinden. Ook is hij een van de initiatiefnemers en aanjager van de succesvolle Top-2000, the best of… in de Bossche muziektempel Willem II. 

 Zich zijn jeugdjaren herinnerend, toen hij samen met broer Paul – bassist – thuis oefende, zegt hij: ‘God, man, wat maakten we een lawaai. Op een gegeven moment stond er een woedende buurman aan de deur: “Kan die teringherrie eens afgelopen zijn?” Ja, ja, zeiden we dan. De volgende dag gingen we weer vrolijk verder.’